چخوف، آنا سرگه‌يونا را تنها با چند كلمه توصيف مي‌كند: ميانه بالا، مو طلايي، با سگي سفيد. ولي اين زن پاك، فروتن و محجوب كه هيچ‌چيز قابل توجه زيادي در ظاهر او وجود ندارد محبوب دلفروز، شادي‌آور و سعادت‌بخش گوروف است. عشق اين زن، چشمان گوروف را مي‌گشايد و پي مي‌برد كه زندگي‌اش زير و زبر شده است و ديگر نمي‌تواند مانند پيش زندگي كند. ديدارهاي پنهاني‌اش با آنا پايه اصلي هستي او قرار مي‌گيرد و زندگي رسمي و قانوني آشكارش ديگر برايش ناپاك و توهين‌آور است.