اين كتاب پيدايش جهان مدرن را از منظري جهاني بررسي مي‌كند. تحقيقات پيشين اين فرض را بديهي مي‌شمردند كه مفهوم برآمدن غرب مي‌تواند پيدايش جهان مدرن را توضيح دهد، و بر اين نكته تاكيد مي‌كردند كه اروپا ويژگي‌هاي منحصر به فردي داشته كه به آن‌(و فقط به آن) امكان مي‌داده است زودتر از ديگران مدرن شود، و از اين رو، صلاحيت اخلاقي و قدرت اين را داشته باشد كه مدرنيته را در نقاط ديگر جهان رواج دهد. همه اين تحقيقات به نوعي استثنايي بودن اروپا را مي‌پذيرفتند و هدف اصلي آنها توضيح، توجيه و دفاع از برآمدن غرب براي سلطه جهان بوده است. اما همان‌گونه كه در اين كتاب نشان داده مي‌شود، اروپاييان استثنايي نبودند و يكي از مهم‌ترين نكات تاريخ جهان تا اوايل قرن نوزدهم، همانندي گسترده‌ي آسيا و اروپا بود.