اين كتاب بدون شك معروف‌ترين اثر اروينگ گافمن است كه در آن زندگي اجتماعي از بعدي نمايشي تحليل مي‌شود. گافمن به زندگي اجتماعي همچون صحنه تئاتري مي‌نگرد كه كنشگران انساني براي نمايش نقش‌ها و شخصيت‌هاي مختلف روي صحنه آن مي‌آيند. چنين نگاهي به زندگي اجتماعي ريشه در انديشه ژان پل سارتر دارد. با تاثيرپذيري از ديدگاه اگزيستانسياليست‌ها است كه گافمن به بررسي نمود خود در زندگي روزمره مي‌پردازد و چگونگي به روي صحنه بردن خود در تعاملات روزمره را تحليل مي‌كند.