اگر كسي باورش اين باشد كه خدا، پس از خلق انسان، او را بي كس و غريب، بر روي اين زمين پهناور رها نكرده و نسبت به سونوشت او بي‌تفاوت نبوده، اگر كسي باورش اين باشد كه خدا براي نشان دادن راه و چاه به انسان، برنامه داشته و براي اين‌كه به انسان، راه درست زندگي كردن و به خوشبختي و سعادت رسيدن را بياموزد، راهنماياني را به نام رسول يا پيامبر، انتخاب يا اعزام يا مبعوث كرده.