هنگامي كه از ادبيات سخن به ميان مي‌آوريم، از جله نخستين مباحثي كه به ذهن خطور مي‌كند، مباحث بلاغي است، براي عده‌اي چگونگي كاربرد زبان، نشان ادبيت است، در حالي كه براي گروهي ديگر سر و كار داشتن با اشكال بلاغي، اولين نشانه متن ادبي است. مي‌توان گفت تشبيه، يكي از پايه‌هاي بلاغت يا اصلي‌ترين ركن آن است. از اين رو بررسي و نقد جوانب اين موضوع، مدخل و زمينه است براي بررسي و نقد ساير مولفه‌هاي اين حوزه. كتاب حاضر پس از بررسي و نقد تعريف تشبيه، در سه فصل مباحث مختلف و مرتبط با آن را تحليل و نقد كرده است: در فصل نخست، چارچوب مسائل تشبيه در كتب فارسي و عربي بررسي شده، پس از آن در فصل دوم به بررسي و نقد اركان تشبيه پرداخته، هر مولفه را همراه با تمام مسائل مربوط به آن بررسي كرده‌ايم موضوعاتي مطرح شود كه در كتب بلاغي به آن نپرداخته‌اند، به نظر مي‌رسد امروزه بدون توجه به چنين موضوعاتي، مباحث بلاغي و در اينجا اختصاصا تشبيه، چندان كارا نخواهد بود، طرح چنين مباحثي مي‌تواند دريچه‌اي تازه به موضوعاتي از اين دست باشد.