اندوه را مركب شادي كن! اين داستان توست. داستانت را بخوان. ورق بزن. در سرآغاز هزارتوي پرافسانه‌اي، در مسير عبدالله را ملاقات مي‌كني. عبدالله تويي، عبدالله هم‌ذات توست. به قرن چهارم مي‌روي. در اين سفر، از غم به شادي، در پيمودن جاده اندوه، با عبدالله همسفر مي‌شوي، با خودت. اين داستان ما است....