پژوهشگران غربي چون در سده هيجدهم با هندوستان و تمدن آن آشنا شدند به كنجكاوي درباره گذشته آن پرداختند. منبع آگاهي آنان روحانيون برهمن بودند. اين‌گونه بود كه بازسازي تاريخ روزگار باستاني هند تقريبا به طور انحصاري بر مبناي منابع سانسكريت تاليفاتي كه به زبان كلاسيك باستاني بود انجام گرفت.