اين کتاب، حاوي مقالاتي بوده که آن ها را مي توان نه تنها محدود در چارچوب کانت و تاثير او، بلکه به گونه اي نگريست که بتوان همه ي نويسندگان و تئوري پردازان را در چارچوب کلي پروژه ي مدرن فهميد؛ آن سان که در نيمه ي دوم قرن هجدهم و در نقاط عطف و چرخش آن در آغاز قرن نوزدهم، بسط و تحول يافته است. تمام نويسندگان آمده در اين کتاب را مي توان ميراثبران روشن گري دانست، به اين معنا که همگي آنان به پروژه دورنماي روشن گري يعني پيشرفت مداوم امور بشري وفادار مانده اند. اختلاف ايشان در اهميتي است که به نقش عقل، به تنهايي، در راهبري اين فراشد مي دهند، در اين که چگونه توازن ميان سنت و تغيير را برقرار کنند، در اين که چه نقشي براي نهادها در اين فراشد قائل اند و در اين که هنر و فلسفه چگونه بايد در اين تغيير دست داشته باشند و...