کتاب بيچارگان، رماني نوشته فئودور داستايفسکي است که اولين بار در سال 1846 به چاپ رسيد. زماني که اين کتاب انتشار يافت، داستايفسکي که يکي از مهم‌ترين نويسندگان روسيه به حساب مي‌آيد، تنها بيست و چهار سال سن داشت. اين رمان، تحسين و تمجيد آني هم منتقدين و هم مخاطبين را براي او به ارمغان آورد. شاهکار داستايفسکي که تصويري گزنده از جامعه و روانشناسي انسان است، در قالب نامه‌هايي رد و بدل شده ميان دو شخصيتي روايت مي‌شود که هر دو، در فقر و شرايط سخت زاغه‌هاي سن پترزبورگ گير افتاده‌اند. ماکار، نويسنده‌اي است که تلاش مي‌کند از اين شرايط سخت جان سالم به در ببرد و باربارا، زني خياط است که حقوق بسيار پاييني دريافت مي‌کند. اين دو شخصيت عاشق هم هستند اما فقر به آن ها اجازه ازدواج را نمي‌دهد. ماکار و باربارا به دنبال کسب احترام دنياي پيرامون هستند اما نمي‌توانند در انجام اين کار چندان موفق عمل کنند.