بي‌شك اين فيلم، شاهكار كارنه و پره‌ور و مشحون از هنر و هوشمندي است. با وجود اين، تا اندازه‌اي بي‌روح و سرد است و حتي به اين مطلب راه مي‌دهد كه بگوييم كارنه و پره‌ور در نظر داشته‌اند فيلمي تماشايي ارائه بدهند و نيز بگوييم كه رمانتيسم فيلم، نفس‌گير است. ژان لويي بارو بازي درخشاني ارائه مي‌دهد و ثابت مي‌كند كه در نمايش‌هاي تقليدي دست كمي از دبورو ندارد. بازي براسور در نقش لومتر درنده‌خو، آرلتي در نقش گارانس دل‌ربا و ماريا كازارس در نقش ناتالي روحاني چشم‌گير است؛ حال آن‌كه، مارسل اران و لوئي سالو بازي متعادلي ارائه مي‌دهند. ژان ماركن و گاستون مودو در ايفاي نقش‌هاي خود موفق‌اند. توليد فيلم در اوت 1943 شروع شد؛ اما اتمام آن تا پايان اشغال فرانسه به دست آلمان، به تاخير افتاد. فيلم از موفقيت جهاني بسياري برخوردار شد.