جرج ساندرز به گفته‌ي خودش نسبتاً دير وارد ميدان شد و ناچار بود پيش از دست‌يابي به صداي ويژه‌ي خود، بر عقده‌ي کهتري شديد خود چيره شود. او در رشته‌ي فيزيک زمين درس خوانده و در دهه‌ي 20 زندگي‌اش مدتي در ميدان‌هاي نفتي سوماترا کار کرده است. مي‌شود تصور کرد که اين‌گونه تجربه‌ي زيستي او را به نوشتن برانگيخته است. به گفته‌ي خودش، دشواري کار در مرجعيت و اصالت بود؛ او در آن هنگام آن‌قدر کتاب نخوانده بود که احساس کند حق دارد در جهان نويسندگي مشارکت کند يا احساس کند که مشارکت در اين جهان او را به‌سوي کدام معناي اصطلاح نويسندگي خواهد برد. به قول خودش، «اگر چيزي نخوانده باشيد صدايي هم نخواهيد داشت. نداشتن صدا تجربه را حذف مي‌کند. اين همه تجربه داشتم ولي انگار نداشتم.»