روزی از روزها، من دوستی داشتم. یک دوست که سروکله اش از ناکجا پیدا شده بود. پرسیدم از کجا آمده است، اما خودش هم نمی‌دانست. او پیش من ماند، و هر روز، بالای صخره‌ی بزرگ باهم خوراکی می‌خوردیم و به جنگل نگاه می‌کردیم.