بر ساخت اجتماعي فضاي خانه در ادوار مختلف تاريخي، فرصت‌هاي متفاوتي را براي «ديده‌شدگي» يا «غياب» زن و بازنمايي امر زنانه در اختيار گفتمان حاكم قرار مي‌دهد. از اين رو، تمركز بر روابط قدرت مردانه و مقاومت زنانه در گفتمان‌هاي رقيبي كه در متن منازعه سياسي، اجتماعي و فرهنگي در فضاي خانه‌هاي دو دوره سنتي و مدرن ديده مي‌شوند؛ چگونگي بر ساخته شدن سوژه زنانه را در اين دو نظام معنايي نشان مي‌دهند. اين امر مي‌تواند بازنماياننده روايت‌هاي به حاشيه رانده شده و شكلي از هويت جنسي باشد كه در نظام معنايي حاكم مجال زيستن و بودن نيافتند. كتاب حاضر با طرح ابعاد متنوعي از مفاهيم محوري در مطالعات فرهنگي و گفتمان فمينيستي، خوانندگان را با مفاهيم زندگي روزمره، معماري و فضاي خصوصي و عمومي آشنا مي‌سازد تا بتوان از اين رهگذر، تناظر آشكار ميان گفتمان جنسيت و گفتمان فضا را مطالعه كرد.