اين کتاب دعوتي است به خويشتن داري و احياي موازنه ميان دموکراسي و آزادي، اين کتاب جدلي بر ضد دموکراسي نيست. اما اين مدعا را طرح مي‌کند که ممکن است چيزي همچون دموکراسي زيادي وجود داشته باشد زياده‌اي از يک چيزي آشکارا خوب. جوهر سياست دموکراتيک ليبرالي بنا کردن يک نظم اجتماعي غني و پيچيده است که يک انديشه‌ي واحد واحد بر آن حاکم نيست. مثلا بنيانگذاران امريکا در روزگاري که بسيار معتقد بودند که يک ايدئولوژي مذهبي واحد بايد بر جوامع حاکم باشد، در پي خلق جامعه‌ي متکثري از اين دست بودند. دموکراسي نيز يک ايدئولوژي واحد است و مانند تمام اين‌گونه قالب‌ها حد و حدود خاص خود را دارد. آن‌چه به کار يک مجلس قانون‌گذاري مي‌آيد احتمالا به درد يک شرکت تجاري بزرگ نمي‌خورد. در پيش گرفتن راه بازگشت به معناي تلاش براي بازگرداندن يک نظم کهن نيست. ما تحولات دموکراتيکي را که تجربه کرده‌ايم دوست داريم و دستاوردهايش را پاس مي‌داريم. هدف دموکراسي ليبرالي است، نه آن‌گونه که در قرن نوزدهم بود بلکه آن‌گونه که بايد در قرن بيست و يکم باشد. جوامع دموکراتيک محتاج راهنماها و واسطه‌هاي جديدي هستند که براي مشکلات و زمان جديد طراحي شده باشند. با همه اينجا نقطه‌ي شروع براي انجام چنين کاري رجوع به تاريخ است. رجوع به مبارزه در راه آزادي و دموکراسي که در غرب آغاز شد و به ساير نقاط گسترش يافت. اگر مي‌خواهيم جستجوي جاودانه‌مان را براي زندگي، آزادي و پيگيري شادکامي تجديد کنيم، بايد دوباره همان نيروهايي را احضار کنيم که آن‌ها را در ابندا به وجود آوردند. تنها با درک گذشته‌ي آزادي است که مي‌توانيم به حفظ اينده‌ي آن کمک کنيم.