خيره شدم به دنباله شفاف آب‌هاي اقيانوس آرام! دلم نشستن کنارش را ميخواست و ساعت‌ها خيره شدن و فکر کردن به اين حجمي که باريکه آب را مي‌رساند به دنياي بزرگتر. مثل تفکرات آدميزاد. هر چيزي را اولش همينقدر ر بزرگ مي‌بيند و بعد که توي آب ها رها مي‌شود، مي‌رسد به اقيانوسي که جهان را در بر مي‌دارد .