يك بخش مهم ديده نشده در آموزش‌هاي ما عدم توجه به پرسشگري است. اين مهم به خصوص در آموزش مديران بسيار مشهود است. برخي از متخصصان همچون قضات، خبرنگاران و حتي پزشكان، در دوره‌هاي آموزشي خود مي‌آموزند كه پرسيدن بخشي از تخصص آ‌نهاست. اما تعداد اندكي از مردم معتقدند كه سؤال كردن مهارتي است كه مي‌تواند موجب بهبود عملكرد آنان شود. اين همان فرصتي است كه ناديده گرفته شده است. اين كتاب كمك مي‌كند تا موضوعات مربوط به پرسش‌شناسي در منابع آموزشي ورود پيدا كند و در دوره‌هاي حرفه‌اي به كار گرفته شود و حتي مديران با كسب اين توانمندي، توانايي بيشتري در تعامل با ديگران، انجام كار تيمي و حل خلاقانه مسائل پيدا كنند.، كه به نوبه‌ي خود به جريان روان اطلاعات و همراه كردن ايده‌هاي ناب در سراسر سازمان كمك مي‌كند زيرا تفكر سؤالي موجب برانگيختن تفكر واگرا و تفكر هم‌گرا مي‌شود و پشتيبان بسيار مناسبي براي تصميم‌گيري است.