انگار حرفي نداشت به او بزند. پريشان‌دل بود و آشفته و به اين اميد كه جميله ببخشدش. اما مثل اين كه جميله عين خيالش نبود. چشم دوخته بود به آبراهي كه شهرك فيومي‌چينو را دو شقه مي‌كرد، به قايق‌هاي كهنه ماهيگيري روي شيارهاي جريان آب، و به مرغان دريايي كه هياهوكنان دور تورها چرخ مي‌زدند.