داستان پشت اين اثر:
قضيه از اين قرار است كه، هربار که کاپيتان آنتونين آيست "Antonin Eyssette"چيزي مي‌خواست، مهمانداران هواپيما هرکاري مي‌کردند تا او را راضي کنند. همه آن‌ها عاشق جذابيت او بودند که از شخصيت او، از هيکل فريبنده و دندان‌هاي بي‌نقصش بيرون مي‌زد. او مي‌توانست دو پرواز طولاني بدون وقفه انجام دهد و همچنان مثل يک گل بابونه سرحال باشد. تنها نگراني اين بود که از اندام تحتاني او بوي تند کاممبرت بيرون مي‌آمد. چيزي مخل آسايشش نمي‌شد. حتي پس از اين، وقتي خلبان خودکار را فعال کرد، دوست داشت کفش‌هايش را در بياورد، پاهايش را روي فرمان‌ها بگذارد و با لذت انگشتانش را تکان دهد! با سرخوشي با خود زمزمه کرد :"اين زندگي است!". در همين حال، کمک خلبان او، با سرکوب ميل به بالا آوردن، درحال آماده کردن کيسه استفراغ خود بود که به تجربه، هميشه آن را در نزديکي خود نگه مي‌داشت.