بورخس گفته و تكرار كرده است كه هر خواندني كتاب را غني‌تر مي‌كند؛ كه كتاب‌ها، با زمان و نسل‌هاي خوانندگان پي‌درپي، حتي مي‌توانند تغيير نوع بدهند؛ كه شرح هيچ موضوع روزمره‌اي نيست كه احتمال تبديل شدن به يك مرثيه را نداشته باشد... او نه تنها خود كمدي الهي، بلكه تفسيرهاي بسياري از آن را خوانده و باز خوانده است. بورخس، خواننده لذت‌طلب، مطابق معمول، و خصوصا در مقالاتش كه نوعي گرته‌برداري از خوانده‌هايش هستند، به ما يك روش بازبيني خستگي‌ناپذير ديده‌ها را پيشنهاد مي‌كند كه ما آن را، از روي تسليم يا عجله، يك‌بار براي هميشه قبول كرده‌ايم. در يكي از داستان‌هاي سفرش مي‌گويد: «در 300 يا 400 متري هرم خم شدم، مشتي شن برداشتم، آن را كمي دورتر ريختم، و با صداي آهسته گفتم: من در حال تغيير دادن شكل صحرا هستم.» بدين‌سان او هر كتابي را كه خوانده براي ما تغيير داده است، و از جمله كتاب دانته را...