مجموعه‌ي روزگار نخست تلاشي است در جهت آشنا ساختن خوانندگان فارسي‌زبان با ميراث فيلسوفان غير معاصر، به‌ويژه در قالب نوشته‌ها و رساله‌هاي كوتاه. ابن‌مجموعه كوششي است براي درهم شكستن سد ناهم‌زباني، گاه از طريق هم‌دل كردن خواننده با مضمون يك نوشتارؤ گاه از طريق برانگيختن مخالفت سنجيده در او. اثر حاضر ترجمه‌اي است از چهار رساله‌ي باستاني در حوزه‌ي فلسفه‌ي عملي: 1. درباره‌ي زندگي خصوصي نوشته‌ي نوشته‌ي سنكا، فيلسوف رواقي. 2. درباره‌ي آرامش ذهن از همو. 3. رساله‌ي فرمان‌هايي چند در باب زناشويي نوشته‌ي پلوتارك. 4. نامه‌ي فرفوريوس به همسرش ماركلا. زيستن سه گونه است، و مكررا اين پرسش را مي‌شنوي كه بهترين اين سه كدام است. گونه‌ي نخست حياتي است عجين با لذت، دومي عجين با تامل، و سومي عجين با كنش. اگر ما پيش از هرچيز از همه‌ي ستيزه‌جويي و آن انزجار خلل‌ناپذيرمان نسبت به كساني‌كه راهي جز راه ما را برگزيده‌اند دست بكشيم، خواهيم ديد كه اين سه گونه‌ي زيستن، تحت لواي عناوين گوناگون، جملگي راه به جايي واحد مي‌برند: نه انسان‌هايي كه جانب لذت را گرفته‌اند از تامل خلاصي يافتند، نا تامل‌ورزان از لذت، و نه آنان كه حيات‌شان را وقف كنش كردند از تامل. چه بسا بگويي: اما بس فرق‌هاست ميان اين‌كه چيزي خود مقصود تو باشد و اين‌كه به طفيلي مقصودي ديگر حاصل شود! من در اين فرق عظيم با تو هم‌سخن‌ام. با اين‌حال، هيچ‌يك را بي ديگري نتواني داشت.