کتاب حاضر تنوع اندیشه اسلامی را از راه سه تن، که هر کدام در عصر خود برجسته‌ترین مظهر یکی از سه جنبه مختلف آن بوده‌اند،‌نشان داده است. ابن سینا به عنوان مظهر فلاسفه علماء، سهروردی به عنوان مظهر اشراقیون و ابن عربی به عنوان مظهر صوفیه. نویسنده در این کتاب با یادآوری افکار فلاسفه‌ای مانند کندی،فارابی، سرخسی، سجستانی و عامری خواسته است شخصیت ابن سینا را در وضع خاصی که به فلسفه یونان داده، بیان کند و او را نمودار افکار بزرگان پیش از خود بداند. و در نهایت مهد اصلی فلسفه را گذشته از افراد نادری چون کندی در ایران‌زمین جستجو کرده است. اگر سه حکیم مسلمان را چنان که هست به صورت کتابی مرکب از مقدمه و متن و حواشی در نظر آوریم تصدیق خواهیم کرد این کتاب اسما عهده‌دار بیان حکمت تنها سه تن از بزرگان عالم فکر اسلامی است. در حقیقت کتابی است که به کل تفکر اسلامی در نظر دارد و در سلسله جبال تفکر اسلامی تنها با ذکر قله‌های بلند و نمایان اکتفا نکرده و پیوستگی این سلسله را از خاور تا باختر و از آغاز تا امروز آشکار ساخته است.