زرتشت پيامبري با مأموريت عام بود. هرچند كه خداوند او را از كودكي برگزيد اما مأموريت خود را به تدريج آشكار ساخت. وحي مي‌گرفت و تعاليمش در كتابي به نام اوستا جمع آوري شده كه اصل آن از ميان رفته است. زرتشت يكتاپرست بود. از جمله تعاليمش اين بود كه در جهان دو نيروي متضاد وجود دارد: نيكي (اهورامزدا) و بدي (اهريمن). به اصل زندگي‌هاي پي‌درپي اعتقاد داشت و در گفتار به وجود كشمكشي دائمي در درون انسان ميان اهورامزدا (روح) و اهريمن (نفس اماره) اشاره مي‌كند. زرتشت هدف انسان را تلاش دائمي براي غلبة كامل نيكي بر بدي مي‌داند و تجليات معنوي كه به او مي‌شد را به پرتو آتش تشبيه مي‌كند و از همين جاست كه بعضي او را آتش‌پرست تصور كرده‌اند. شعار زرتشت «پندار نيك، كردا نيك و گفتار نيك» است. اين كتاب به گفتارهاي اين پيامبر اختصاص دارد.