كازانتزاكيس فقط نيروي اجدادي را به سمت مبارزه‌اي معنوي سوق مي‌دهد كه در تمام زندگي به دنبال آن بود، و اقامتش در پاريس، برلين و مسكو تعيين‌كننده مراحلي از آن بود. هر جا كه آتشي آماده جرقه زدن باشد، هر جا كه شعله‌اي و انديشه‌اي سر برآورد، كازانتزاكيس نيز حضور دارد. كنجكاوي خستگي‌ناپذير او، عشقش به زندگي و طبيعت، كه هر آن با نياز وي به رياضت و مبارزه درگير مي‌شود، موجب شده است كه گزارش به خاك يونان به منزله وصيت‌نامه معنوي كازانتزاكيس باشد. او آن «نگاه كرتي» بي‌پندار و اميد را بر همه چيز مي‌اندازد، آن نگاهي كه مي داند چگونه چشم در چشم مرگ دوزد. نويسنده در سرلوحه گزارش به خاك يونان چنين بيان مي‌دارد: « تمامي روح من فريادي است، و تمامي اثر من تفسير اين فرياد.»