داستان بابا گوريو كه فيليپ برتو آن را "شاهكار نبوغ انساني " مي‌خواند، چون ستاره‌اي تابناك در ميان ساير آثار بالزاك، نويسنده‌ي نامي فرانسه، مي‌درخشد و بي‌شك از شاهكار‌هاي ادبيات جهاني به شمار مي‌رود. در اين داستان، بالزاك با قلمي موشكاف اجتماع خوش ظاهر و زشت نهاد عصر خود را توصيف مي‌كند. قهرمانان بر‌جسته‌ي اين داستان به عنوان مظهر و نمونه‌ي كامل افراد نوع خود شهرت جهاني يافته‌اند، مثلا " گوريو " نمودار بارزي از فداكار‌ي و از‌خودگذشتگي بي‌پاياني است كه از مهر پدري سر چشمه مي‌گيرد. بالزاك در ترسيم روحيات قهرمانان اين داستان چنان مهارت و استادي نشان داده است كه كم‌تر خواننده‌اي است كه از مطالعه‌ي آن متاثر نگردد و شايد همين قدرت تاثير است كه " كلود فارر " عضو فرهنگستان فرانسه را واداشته تا بگويد : " اين كتاب را نه فقط بايد بزرگترين رمان فرانسه دانست، بلكه بايد آن را بزرگ‌ترين رمان جهان به شمار آورد."