كمي‌ مايل به سرخ رماني است با محوريت يك زن جوان كه بايد با واقعيت‌هايي مواجه شود كه مدت‌ها پنهان يا مستتر بوده است. قصه از يك حادثه مهم شروع مي‌ِشود. زني روزنامه‌نگار تصادف شديدي مي‌كند و چيزي نزديك سه ماه به كما فرو مي‌رود. بعد بيدار شدن و گذر از مرز باريك مرگ و زندگي به تدريج در مي‌يابيم كه او چه گذشته‌اي داشته است و چه حفره‌‌هايي در زندگي‌اش وجود دارد. از سويي او مي‌خواهد با خواندن روزنامه‌ها و كتاب‌هاي منتشر شده در سه ماه غيبتش دريابد چه اتفاق‌هايي افتاده. ماجراهايي كه بعضي آدم‌ها را عوض كرده و برخي ديگر را غريبه، و در مجموع روندي را رقم زده است كه بايد كشف شود... كمي مايل به سرخ رمان خوش ضرب‌آهنگي است با فضاهايي متفاوت. نوبخت از ديالوگ بسيار استفاده كرده است و همچنين از برش‌هاي ظريف زماني، و تلاش داشته رماني بنويسد كه در آن بتوان به لايه‌هاي شخصيتي متناقض آدم‌هايي پي برد كه انگار بعد از بازآمدن از مرگ قهرمان اصلي، بيش‌تر از گذشته بايد روايت شوند. و اين مثل گشودن جعبه پاندوراست...