«ما همه افسون سادگي رؤياي تري شده بوديم، رؤياي جواني که از طرفي آنقدر معصوم بود که باور داشت مي‌تواند دنياي بهتري بسازد و از طرف ديگر آنقدر عاقل بود که نهضت خودش را آرام آرام پيش ببرد. ما از تري قهرمان ساختيم زيرا او آنچه را که لازمه قهرماني است انجام داد: او با حضورش دنياي ما را بهتر کرد. ما تري را قهرمان شمرديم زيرا او از ميان مردم عادي برخاسته بود و ما تکه‌اي از وجود خودمان را در او مي‌ديديم.»