آيا علم مي‌تواند حسي از كمال به زندگي ما ببخشد؟ آيا مي‌تواند كليت چيستي انسان بودن را توضيح دهد؟ ايمان پايدار ما به پيشرفت علمي، چه چيزي را درباره ما به مثابه يك «نوع» بيان مي‌كند؟ فولر در پاسخ به اين پرسش‌ها طيف گسترده‌اي از تاريخ علم و دين را از ارسطو و اتم‌گراها تا داوكينز و نو داروين‌گراها مي‌كاود و به دقت بررسي مي‌كند كه علم چيست، هدف‌هايش چگونه در گذر ساليان دگرگون شده‌اند، و دين در سال‌هاي اخير خدا ناباوري، چه نقشي در پيشروي آن داشته‌اند.