با توصيفي اجمالي از پدرم شروع مي‌كنم «65 ساله، 5 فوت و 8 اينچ قد، 180 پوند وزن، با موهاي كم‌پشت جوگندمي و چشمان قهوه‌اي مخملي. پدرم در قسمت جلوي فكش دندان مصنوعي دارد چون 10 سال پيش در حين ديدن يكي از كابوس‌هاي شبانه‌اش، با صورت از روي تخت به زمين افتاد. همين‌طور رد طنابي شكل قطوري كه از روي گونه‌ راست پدرم تا گوشه دهانش امتداد دارد، تنها اثر به جاي مانده از سالي كه او در زندان هائيتي گذراند. افسر بو مي‌گويد«لطفا از چيزي كه مي‌پرسم ناراحت نشين، من اين‌جا با جماعت مسن زياد سروكار دارم. و معمولا زياد پيش مي‌ياد كه گم بشن، پدرتون هيچ‌جور بيماري ذهني يا خرفتي نداره؟» در پاسخ مي‌گم «نه خرفت نيست.»