عشق، همواره موضوع سخن نه تنها فلاسفه، شاعران و نويسندگان، بلكه مردمان عادي بوده و در ادبيات جهان، از ديرباز تا كنون، درباره عشق و چيستي آن، سخن فراوان به ميان آمده و هر كس به فراخور حال و هواي خود، سخني به ميان آورده است. جبران كه خود طعم كاميابي‌ها و ناكامي‌هاي عشق را چشيده، عشق را موهبتي الهي و انساني مي‌داند و با اين همه مي‌گويد: عشق شعله سوزاني است كه جان‌سوزد و جان بخشد. جوانان ما هم براي تشكيل خانواده و رسيدن به خوشبختي خانوادگي، از خواندن اين كتاب بي‌نياز نيستند، زيرا اين كتاب درس انسان شدن و عاشق شدن را با هم مي‌دهد و كسي نمي‌تواند بدون بهره‌مندي از هنر عشق‌ورزيدن، به كمال نسبي انسان برسد و شريك زندگي خود را خوشبخت كند.