آخرين بار كه فرصت كرديد كسل شويد كي بود؟ سكون و بي‌تحركي گاه چنان ياس‌آور است كه آدم را از پا مي‌اندازد، ولي ما در دنياي مدرن از آن سوي بام افتاده‌ايم. ما در عصري بي‌قرار و پر تب و تاب زندگي مي‌كنيم. مشغوليت لاينقطع ظاهرا هيجان انگيز است، ولي از لحاظ عاطفي آشفته‌مان مي‌كند و قواي ذهني‌مان را تحليل مي‌برد. چطور به توازني دروني برسيم و از كنار تجربه‌هاي زندگي سرسري نگذريم و درست درك‌شان كنيم؟ نويسنده اين كتاب از نياز به پرورش كنجكاوي و خودشناسي دفاع مي‌كند و نيز لذت بردن از لحظات بيكاري و معاشرت رو در رو. او بر اساس روانكاوي، عصب‌شناسي و همچنين ادبيات تاكيد مي‌كند كه پسندها و اهدافمان را دريابيم و ذخاير درون‌مان را تجديد كنيم. نويسنده مي‌خواهد با اين كتاب خواننده را با انگيزه‌تر از پيش به زندگي‌اش پيوند دهد تا تجربياتش عمق و معناي بيشتري پيدا كند.