ذات شعر با كودكانگي پيوندي ناگسستگي دارد؛ به گونه‌اي كه اگر دشواري‌هاي واژگاني و آرايه‌هاي مفهومي را از شعر بزرگسال برداريم، جوهره‌اي بر جاي مي‌ماند كه با جان و جهان كودكان، نزديكي و قرابتي بي‌اندازه دارد.