عقاب شعر بلندي است از پرويز ناتل خانلري. شعر، گفت و گويي است ميان يک عقاب و زاغ که طي آن، عقاب از طول عمر زاغ جويا مي‌شود، اما هنگامي که از راز زاغ با خبر مي‌گردد، عمر کوتاه اما با عزت و سربلندي را به عمر طولاني همراه با ذلت و خواري ترجيح مي‌دهد .شعر چنين آغاز مي‌شود : "گشت غمناک دل و جان عقاب/ چو از او دور شد ايام شباب/ ديد کش دور به انجام رسيد/ آفتابش به لب بام رسيد/ بايد از هستي دل برگيرد/ ره سوي کشور ديگر گيرد/ خواست تا چاره ناچار کند/ دارويي جويد و در کار کند/ صبحگاهي ز پي چاره کار/ گشت بر باد سبک سير سوار/ گله مه آهنگ چرا داشت به دشت/ ناگه از وحشت پر ولوله گشت.