چشمان پوست كتابي است درباره معماري و فلسفه معماري كه به بررسي هر دو مساله از دريچه فلسفه پديدارشناسي مي‌پردازد. كتاب شامل دو بخش كلي مي‌شود. در بخش نخست، پالاسما سيري تحليلي-تاريخي از حواس به دست مي‌دهد و در طي آن دست به نقدي دامنه‌دار از استيلاي كلان‌نگره‌هاي بينايي‌محوري، ذهن‌گرايي كانتي و دوپاره‌انگاري دكارتي در سنت فلسفه غرب مي‌زند. او هم‌چنين با نگاهي آسيب‌شناختي به ويژگي‌هاي غالب در هر دو پديده مدرنيته و پسامدرنيته به طور عام، و در ارتباط با معماري به طور خاص، مي‌كوشد تا بنيان‌هاي يك معماري حس‌بنياد،‌تن‌محور و انسان‌گرا را طرح‌ريزي كند.