مثال پيكاسو تنها مربوط به هنرمندان نيست. او هنرمندي است كه سير تجربيات‌اش را به آساني مي‌توان مشاهده كرد. تجربه او ثابت مي‌كند كه موفقيت و افتخار، آن‌گونه كه توسط جامعه بورژوايي عرضه مي‌شود، ديگر نبايد كسي را اغوا كند. ديگر مسئله رد كردن بر مبناي اصول نيست بلكه رد كردن به خاطر صيانت نفس است. او امپراطور مسلم هنر مدرن است اما نگرشش به هنر و سرنوشت‌اش در مقام يك هنرمند بيشتر متعلق به اوايل قرن نوزدهم است.