وقتي کوهنوردي مي‌کني، تسليم کوهستان مي‌شوي. گاهي سُر مي‌خوري و گاهي به جلو پرتاب مي‌شوي. گاهي تعادلت را از دست مي‌دهي و زمين مي‌خوري. اين همان داستان تلاش براي قرار گرفتن در مسير درسته، و در آغوش کشيدن و تجربه‌کردن چيزي است که هنوز نداريمش، اما دست‌يافتني و در‌عين‌حال دوردست است. قرار نيست روي قله اتفاقي بيفتد؛ بلکه در مسير است که اتفاق‌ها را تجربه مي‌کنيم. به قول نيچه، همه فرصت تبديل شدن به خويشتن خويش را دارند.جان کاگ، استاد فلسفه‌ي دانشگاه ماساچوست، تصميم مي‌گيرد که پس از هفده‌ سال يک بار ديگر به سوئيس برود و در کوهستان فيلسوف محبوبش، نيچه، قدمي بزند. اما اين بار قرار است همه‌چيز برايش متفاوت رقم بخورد. کاگ تجربه‌ي زيسته‌ي هر دو سفرش را براي ما تعريف مي‌کند؛ يعني آنچه را که با راهي‌شدن در مسيري پرپيچ‌و‌خم با تمام وجود حس کرده است. کتاب با بياني ساده و در‌عين‌حال سرگرم کننده، درکي عميق در رابطه با انديشه‌ي نبچه ارائه مي دهد و آن را همراه با ترکيبي بديع و دلنشين از مفاهيمي چون خودشناسي، ازدواج، حس‌پدري، تنهايي، انحطاط، شکوفايي، نااميدي و در نهايت شادي به خواننده هديه مي‌کند.