براي فرار از دنيايي سطحي و تکنولوژي زده که تقريباً هرچيز و هرکس بر مبناي سودمندي اش قضاوت مي شود به کجا مي توان پناه برد؟ زنا هيتس مي نويسد گرچه لذت هاي زيادي هستند که شايد پاسخگوي اين نيازها باشند، اما تجربيات کمي هستند که براي زندگي دروني رضايت بخش اند خواه تجربيات يک کتاب خوان حرفه اي باشد يا يک ستاره شناس آماتور، يک مشاهده گر پرندگان يا فردي که لذتي عميق را در بيشمار موضوعات ديگر تجربه ميکند. با در نظر گرفتن نمونه هاي الهام بخش از سقراط و آگوستين تا مالکوم ايکس والنا فرانته، از فيلم ها تا تجربيات شخصي هيتس به عنوان فردي که از زندگي نخبه گرايانه دانشگاهيان در راه يافتن لذتي عميق تر فاصله گرفته گمشده در انديشه ها يادآوري شورمندانه و بهنگامي است از اين عبارت که يک زندگي پربار، يک زندگي غني از انديشه است. در دنياي امروز که حتي از علوم انساني نيز بر اساس سودمندي هاي سياسي يا اقتصادي جانبداري مي شود هيتس معتقد است که زندگي فکري ما بسيار ارزشمند است. او به خصوص دانشگاهيان را تشويق مي کند تا به يادگيري به خاطر نفس يادگيري رجوعي دوباره داشته باشند. گمشده در انديشه ها با يادآوري اينکه زماني که بوديم و احتمالاً که خواهيم شد شرحي تکان دهنده از اين حقيقت است که چرا نوسازي زندگي دروني براي حفظ انسانيت، امري ضروري است.