نظريه‌ي ارائه‌شده در اين کتاب را بايد در ادامه‌ي نظريه‌هاي بزرگ درباره‌ي چيستي علم فهميد؛ نظريه‌هايي که مترصد تصحيح تصوير موجود از روش علم و نيز موضوعات انتزاعي‌تري همچون عقلانيت و پيشرفت علم بوده‌اند. از ميان اين مقولات اما تمرکز لاودن بيشتر بر مسئله‌‌ي پيشرفت است. ديدگاه فلسفي او درباره‌ي علم پيوند تنگاتنگي با تاريخ واقعي علم دارد، و کمتر ادعايي را مي‌توان در اين کتاب يافت که بدون اقامه‌ي شاهدمثالي از تاريخ علم عرضه شده باشد. مباحث کتاب از خلال گفت‌وگويي صريح و روشن ميان لاودن، از يک سو، و ديگر انديشمندان ذي‌ربط، از سوي ديگر، به پيش مي‌رود و، به اين ترتيب، نسبت موضع نويسنده با نظريه‌هاي رقيب ــ از تجربه‌گرايان منطقي گرفته تا تاريخ‌گرايان معاصر و جامعه‌شناسان معرفت ــ به‌خوبي روشن مي‌شود. لذا درک زيروبم اين نوشتار، در عين حال، کمکي خواهد بود به فهم بهتر برخي از مناقشه‌هاي مهم فلسفه‌ي علم معاصر درباره‌ي چيستي علم.