براي علاقه‌مندان به سينما نام «بهزاد بهزادپور» نامي آشناست. فيلمنامه‌نويس و كارگردان سينما كه در دهه هفتاد با نوشتن فيلمنامه آثاري چون آخرين شناسايي، باشگاه سري و رنجر مخاطبان زيادي را براي خود در سينما كسب كرده بود. وي در مقام كارگرداني نيز اثر متفاوت «خداحافظ رفيق» را در دهه هشتاد ساخته است. جداي از اين وي در برخي از فيلم‌هاي خاطره‌انگيز سينماي پس از انقلاب اسلامي از جمله بلمي به سوي ساحل، توبه نصوح، ردپايي بر شن و دو چشم بي سو نيز به ايفاي نقش پرداخته است. بخش مهمي از فعاليت سال‌هاي اخير بهزاد‌پور به انتشار فيلمنامه‌هاي او اختصاص يافته است كه پيش از اين در همين زمينه فيلم‌نامه «كلانتري غير‌انتفاعي» از وي نيز توسط كتاب نيستان منتشر شده است. فيلمنامه «پروين» تازه‌ترين اثر اين هنرمند، روايتي اجتماعي و گاه با تمي‌ طنزآلود است. مصائب زندگي دختري با نام پروين كه در يك درمانگاه به فعاليت مشغول است و مواجهه مخاطبان با زندگي وي كه به دليل سيل پيشامد برخي از رويدادها دچار اتفاقات عجيب و دردناكي شده است. گرچه تجربه‌هاي سينمايي دهه هشتاد اين فيلمنامه‌نويس همانند دهه شصت و هفتاد به اجرا نرسيدند؛ اما بهزادپور را در مقام نويسنده بايد يك فيلمنامه‌نويس اجتماعي حساس و دقيق دانست. نويسنده‌اي كه با چيره‌دستي به ظرائف زندگي اجتماعي انسان‌هاي قصه خودش وارد مي‌شود و سعي مي‌كند در مقام ديالوگ‌نويس و طراح موقعيت به خوبي وضعيت آنها را در طول درام در ذهن مجسم كند. از سوي ديگر تجربه‌هاي اخير بهزادپور در حوزه طنزنويسي نيز بسيار قابل توجه است. او به خوبي از عهده طنازي در خلق فيلمنامه برآمده است. ديالوگ‌ها و موقعيت طنزي كه او بر پايه اتفاقات در محل رخداد و نيز نوع ديالوگ ترسيم مي‌كند از اثر او نه يك طنز موقعيت كه طنز كلامي و موقعيتي توامان ساخته است. «پروين» با اين مقدمه نه يك فيلمنامه اجتماعي انتقادي صرف، كه راوي نوعي نگاه شخصي انتقادي به واقعيت‌هاي اجتماعي پيرامون نويسنده آن است كه سعي كرده به آن وجهي دراماتيك و داستاني نيز ببخشد و از اين منظر مخاطب خود را به آنها حساس كند.