پزشک پنجاه آپانديس را درميآورد، دويست لوزه را جراحي ميکند، هزار جمجمه را ميشکافد، و بعد از مدتي ديگر چشمبسته هم ميتواند همهي اين کارها را بکند، اينطور نيست؟ پس چرا بعد از نوشتن پنجاه يا حتي صد داستان، نوشتن باز هم مثل روز اول سخت و ناممکن است؟ حتي بد...
نمايش‌نامه شايعات، يكي از مهمترين و كميكترين آثار سايمون است. در اين نمايش‌نامه، با گروهي مواجهايم كه قرار است در خانهي ييلاقي دوستشان چارلي (كه معاون شهردار نيويورك است)، جمع شوند تا دهمين سالگر ازدواج او را جشن بگيرند؛ ولي هنگام رسيدن متوجه ميشوند كه...
داخلي ـ اتاق زندان - صبح
سرگرد پشت ميزش بالاي نقشهها ايستاد و با مدادي كه از مددكار گرفته جايي روي نقشه را علامت ميگذارد؛
بعد نگاهي به مداد كرد و آن را بو ميكند.
ينك: تو نباس خيلي سخت بگيري، دريسك. داشتم فكر ميكردم به اون بدي هم نيس كه مردم فكر ميكنن. منظورم مُردنه. من هيچوقت به موعظه ناخداها اهميت نميدادم. هيچوقتم دين نداشتم، اما ميدونم چيزي كه بعد از اين سرم ميآد نميتونه بدتر از اين زندگي باشه. دريسك من دو...
نميدونم شايد تقصير از منه، شايد هم از شما، شايد هم نه از منه نه از شما. شايد هم اصلا خطايي در كار نباشه. كاري كه شما ميكنيد شايد بد باشه، شايد خوب باشه، شايد هم نه خوب باشه، نه بد باشه. نميدونم چي بگم ممكنه كه بقاي بشريت هيچ اهميتي نداشته باشه، در اين ص...
کم کم ميشيم يه مشت موجود بدبخت بي قيدوبند. خيلي زود فقط ميشيم ماليات دهندههاي ديوونهاي که کارمون زياد کردن خدمات عموميه… و از بچههاي خودمون يه مشت ماليات دهنده محشر درست ميکنيم که ميتونن براي يک جفت کفش بسکتبال آدم بکشن.
شما از شرايط روحي ما چه ميدانيد؟
يا از قب ذهنمان؟
چيزي دارد قالب را به لرزه مياندازد؛ عقل را ميلرزاند و قالبش بيرون ميريزد. ما عقلمان را از دست ندادهايم؛ عقلمان دارد ما را از دست ميدهد.
دربارهي يك قرن پيش حرف ميزني. بچهها بزرگ ميشن. ربطهها شگست ميخورن. عشق ته ميكشه، مهر و محبت و دوستي و وفاداري هم همينطور. اتفاق نامعمولي نيست. تا بوده همين بوده.
ميني سريال و فيلم سينمايي(در دو نسخه براي تلويزيون و سينما تدوين شده است) «صحنه هايي ا...
تجربههاي كوتاه فرصت كوتاهي است براي زمانه و جامعهاي كه در آن كوتاهترين فرصتها و حوصلهها از آن مطالعه است. انتشار تجربههاي كوتاه آن است كه نسل جوان ما، ضمن آشنايي ما با ادبيات نمايشي و داستاني جهان، انس بيشتري با كتاب و ميل فزونتري به مطالعه پيدا كند.
نمايش‌نامه اورستس كه در سال 408 پيش از ميلاد بر صحنه رفت، رويدادهاي پس از مادركشي اورستس، پسر آگاممنون و برادر الكترا را بازگو ميكند.
امروزه اگر از افراد در مورد تراژدي يوناني سوال شود بعيد است كه بلافاصله از اورستس نام ببرند، اين نمايش‌نامه همانند آنتيگنه،...
نوشتن از نظر آرتور آداموف رهايي از كابوسهاي شخصي خود، رهايي از كابوس سالهاي جنگ بود كه هر دو به صورتي وصفناپذير به يكديگر گره خورده بودند. از اصطلاح «تئاتر پوچي» و كلمه «پوچي» بدش ميآمد. ميگفت: «زندگي پوچ نيست، مشكل است. فقط خيلي مشكل است.» اضطراب ماور...
