وقتي داشتم سعي مي كردم از جمله‌هايي كه با خط قرمز علامت زده بودم سوال بنويسم متوجه شدم كه رمان‌ها دقيقا شبيه زندگي ما هستند! چيزهايي كه در كتاب مي‌خوانيم و فكر مي‌كنيم بر سر ما نمي‌آيند، در واقع همان‌هايي هستند كه تجربه كرده‌ايم! اگر وقايعي كه در اين دو سال اخير بر سرم آمده را بنويسم خودم هم باورم نمي‌شود و مسلما خواننده هم خيال مي‌كند كه نويسنده اغراق كرده ست. تازه من هنوز به پايان داستان نرسيده‌ام هنوز در ميان داستان قرار دارم. من به سبب وقايعي كه خارج از اراده شخصي‌ام بود روي خطي از تروريست به دروغگو در حال پايين آمدن بودم. در نهايت تبديل به يك دروغگو شده بودم و چه بد كه اين بار نه خارج از اراده كه با تصميم خودم يك دروغگو بودم!