همه چيز نابود شده است، نخستين‌شان شعر، سپس خواب، و بعد هم روز. و بعد هم هر چه به جا مانده از روز، و آن‌ها كه متعلق‌اند به شب: آن‌گاه كه ديگر، چيزي براي نابود شدن نماند، چيزهاي بيشتري نابود شدند، و باز هم بيشتر، تا بدان‌جا كه از هيچ هم كمتر بر جاي ماند، حتي خود من. و آن‌گاه تنها، تهي محض بود ...