مردم جهان سه گروه بيشتر نيستند. گروهي هستند كه دانش و بينش و فضيلت را براي آن مي‌خواهند كه از آن، خود لذت ببرند و كام جان را شيرين كنند و در آغوش لذايذ معنوي روزگار را به خوشي بگذرانند و البته اين گروه شريف‌ترين مردم جهانند. گروه دوم كساني هستند كه هرگز از دانش و برتري اخلاقي لذت نبرده و در اين ميدان هم دعوي ندارند و مردمي بي‌آزارند كه به سادگي مي‌آيند و به سادگي مي‌روند و زياني به كسي نمي‌رسانند همچنان كه سودي هم نمي‌بخشند. گروه سوم مردمي‌اند ميانه‌اي اين دو گروه يعني كساني كه دعوي دانش و برتري دارند و اندكي هم در پي دانش مي‌روند و تنها به برتري ظاهري به اندازه‌اي كه مردم پي به باطن خبيث و پستشان نبرند قناعت مي‌كنند و دانش را براي تامين منافع و زندگي مادي خود و التذاذ جسماني و به عبارت ديگر سورچراني و شكم‌خوارگي و حلق و دلق مي‌خواهند و مطلقا اين گروه خراج جامعه انساني و سرچشمه همه بدبختي‌ها و تيره‌روزي‌ها هستند.
