چه چيزي را از خود پنهان مي‌كنيم؟ چرا گاهي از خودخواهي دوستي، از تنبلي همكاري، از تكبر خواهر و برادري - و يا حتي گستاخي غريبه‌اي، زياده از حد خشمگين مي‌شويم؟ چرا مسائل قديمي، به‌راحتي و به‌شدت قبل، به سراغ‌مان مي‌آيند؟ در كتاب حاضر، دبي فورد توضيح مي‌دهد كه «مسائل قديمي» ما، سرنخ هايي هستند به نيمه تاريك وجود ما... به احساس‌ها و ويژگي‌هايي كه بيش‌تر از هر چيزي از داشتن‌شان هراس داريم. او نشان مي‌دهد كه چه‌طور - خودآگاه و ناخودآگاه - نيمه تاريك وجودمان را پنهان و انكار مي‌كنيم، و اين‌گونه مجال خوب زندگي كردن را از خودمان مي‌گيريم. او نشان مي‌دهد كه شدني است نقاط ضعف خويش را بپذيريم و در آغوش بكشيم، و چه‌بسا كه در آخر دريابيم همان‌ها نقاط قوت ما بوده‌اند. دبي فورد به ما مي‌گويد كه چگونه با اميال تاريك‌تر وجودمان آشتي كنيم، موهبت‌هايشان را بيابيم، و يك‌بار ديگر وجود يكپارچه‌مان را از آن خويش كنيم...