جفري بِرمَن، استاد برجسته ادبيات انگليسي دانشگاه ايالتي نيويورک، در اين کتاب از سهم بنيادين يالوم در روان‌درماني و ادبيات مي‌گويد و بر ايده‌هاي متناوبي که آثار وي را به هم پيوند مي‌دهند تکيه مي‌کند: اهميت رابطه اتيام‌بخش، شفافيت درمانگر، روان‌درماني اين‌جا و اکنون، رواج اضطراب مرگ، شفابخشي متقابل و نظريه شفابخش زخمي.برمَن با بررسي تک‌تک آثار يالوم يه‌وضوح نشان مي‌دهد که داستان خوب قصه‌اي است که طنين‌انداز واقعيات سخت زندگي باشد، همچنين نشان مي‌دهد که چگونه براي ارائه روان‌درماني خوب بايد با واقعيات روبه‌رو شد و در سراسر اين کتاب سعي دارد به خوانندگان نشان دهد که يالوم چگونه با استفاده از ابزار ادبيات در داستان‌هايش به درمانگران آموزش مي‌دهد و در عين حال براي عموم شاهکارهايي ادبي مي‌آفريند. شيوه نگارش برمن همانند خود يالوم شفاف و خلاقانه است و خوانندگان را به سفري دلفريب و دقيق و در عين حال خردمندانه دعوت مي‌کند. مطالعه اين کتاب به خوانندگان کمک مي‌کند که نقش دوگانه يالوم را در مقام روان‌درمانگر/ مدرسي بي‌نظير و نويسنده‌اي زبردست بهتر درک کنند.