من شاه‌دختان بسياري را از گورپشته پادشاهان در خواب رهاندم، شهر تربون را به آتش كشاندم، شبي را در كنار فلورين صبح كردم و عقل و جان به در بردم، در سني از دانشگاه اخراج شدم كه به ديگران اجازه ورود داده مي‌شد و در زير مهتاب مسيرهايي را پيمودم كه صحبت از آن‌ها در ميانه روز وحشت برمي‌انگيزد. من با خدايان سخن گفته‌ام، به زنان عشق ورزيده‌ام و ترانه‌‌هايي سروده‌ام كه خنيانگران را به زاري وا مي‌دارد. لابد درباره‌ام شنيده‌ايد. افسانه كوات اين چنين آغاز مي‌شود؛ از هنگام كودكي‌اش در ميان دسته بازيگران مسافر تا سال‌هايي كه به عنوان يتيمي نيمه وحشي در شهري مملو از جرم و جنايت سپري كرد و همين‌طور دوران بي‌پروايي جسورانه و در عين حال موفقيت‌آميزش كه به ورود مدرسه سختگير و خطرناك جادو انجاميد. در اين صفحات كوات را به عنوان جادوگري بدنام، سارقي همه فن حريف، نوازنده‌اي چيره‌دست و آدم‌كشي شرير خواهيد شناخت. نام راستين باد بسيار فراتر از اين‌ها است، چرا كه اين داستان حقيقت‌هاي نهان افسانه كوات را برملا مي‌سازد.