شيرزاد حسن به سال 1997 در كنفرانس جهاني نويسندگان در شهر موكولاي فنلاند به ايراد سخناني پرداخت كه توجه نويسندگان حاضر در كنفرانس را به خود جلب كرد. پس از اين كنفرانس او بر آن شد كه تابعيت فنلاند را بپذيرد، اما بعد از شش ماه ماندن در سرزمين غربت، طاقت نياورد و راه ميهن خود را در پيش گرفت و در شهر سليمانيه اقامت گزيد. رمان ناتور دره در حقيقت داستان نوستالژيك اقامت چند ماهه‌ي او در اروپا و دلتنگي‌هايش براي زادگاه و خاطرات كودكي و بازگشتن به ميهن است و در همان حال كنكاشي قدرتمند در روح و روان خود و شخصيت‌هاي ديگر اين داستان است كه آن را به شكل يك داستان روان‌شناختي درآورده است.