زماني كه رمان دومم هنوز در حد نمونه و خلاصه بود به فروش رفت و من با اولين ضرب‌الاجل براي نوشتن داستان موجه شدم. تندنويسي را خوب بلد بودم. چيزي كه نياز داشتم، روشي بود كه با پرشي سريع مرا به يك پيش‌نويس عالي برساند. تكنيك‌هاي جديدي را كشف كردم و برخي فنون قديمي را به كار بستم تا هر چه سريع‌تر بتوانم داستانم را خلق كنم. اوايل كار گاهي ممكن بود از فنون نگارشي عجيب و غريب اكتشافي خودم خجالت بكشم، اما امروز بر آنم كه با شجاعت، حقايقي را درباره نحوه نگارشم بيان كنم. هميشه تصور مي‌كردم نويسنده ديگران به سختي مي‌توانند با شيوه‌هاي نگارشي من ارتباط برقرار كنند، اما هر قدر با نويسنده‌هاي بيشتري آشنا شدم، فهميدم كه اغلب ما نويسنده‌ها، آدم‌هاي عجيب و غريبي هستيم. پس اگر تكنيكي در مورد من كارساز بوده، احتمالا به درد شما هم مي‌خورد.