مقدمه‌اي سياسي بر فلسفه چهارده مقاله شناخته شده و تحسين شده لئو اشتراوس را در خود جاي داده است. مقالات «فلسفه سياسي چيست؟»، «حق طبيعي و رويكرد تاريخي»، «نسبي‌گرايي»، و «يك موخره» مهم‌ترين منابع براي فهم تقابل اشتراوس با پوزيتيويسم و تاريخ‌گرايي هستند. مقالات «تعقيب و آزار و هنر نوشتار» و «در باب نوع فراموش شده‌اي از نوشتار» خواننده را با نظريه اشتراوس در باب روش صحيح خوانش متون فلسفي يا همان هنر بين خطوط‌‌خواني آشنا مي‌كنند. مقالات «تربيت ليبرال چيست؟» و «تربيت ليبرال و مسئوليت» ملاحظات صريح و شديدا مناقشه‌‌برانگيز اشتراوس در باب مسئله تربيت و فرهنگ را مطرح مي‌كنند. مقالات «در باب فلسفه سياسي كلاسيك»، «چگونه فلسفه قرون ميانه را مطالعه كنيم؟»، «سه موج مدرنيته»، و «درباب قانون طبيعي» واضح‌ترين نظريات اشتراوس در باب تاريخ فلسفه سياسي يا همان «جدال قدما و مدرن‌ها» را در خود جاي داده‌اند. و در نهايت، مقالات «اورشليم و آتن» و «پيشرفت يا بازگشت؟» تاملات اشتراوس در باب رابطه فلسفه و الاهيات، عقل و روحي، يا همان «مسئله الاهياتي- سياسي» را مطرح مي‌كنند. بر همين اساس مي‌توان گفت كه اين مجموعه خطوط كلي فلسفه سياسي لئو اشتراوس را ترسيم مي‌كند. همان فلسفه سياسي‌اي كه تلاش مي‌كند با كنار زدن آنچه اشتراوش «شبيه فلسفه‌ها» يا موانع «مصنوعي» فلسفه‌ورزي مي نامد، راه را براي احياي فلسفه در معناي آغازين و اصيل آن باز كند. همان فلسفه سياسي كه مقدمه سياسي بر فلسفه است.