نقاشي‌هاي بچه‌ها جالب‌اند. براي مثال چرا آدم‌ها را طوري نقاشي مي‌كنند كه دست‌هايشان از دو طرف سر بيرون مي‌آيد؟ پژوهش هاي اخير در زمينه هنر كودكان گوياي آن است كه اين قبيل كارهاي عجيب و غريب صرفا خطاهايي تصادفي نيست، بلكه تلاش سامان‌يافته و انديشمندانه آن‌ها را در بازنمايي تصوير منعكس مي‌كند. اين كتاب، نظريه‌هاي روانشناختي نقاشي كودكان و رابطه آن را با رشد عاطفي و شناختي آن‌ها به اختصار بررسي مي‌كند. مفروضات ديرپايي از اين قبيل كه «كودكان آنچه را مي‌دانند نقاشي مي‌كنند» يا نقاشي‌هاي آن‌ها بيان تجربه عاطفي يا خواست‌هاي ناخودآگاه‌شان است، از ديدگاهي انتقادي ارزيابي مي‌شوند. كتاب حول پرسش‌هايي ساده درباره نقاشي كودكان سامان يافته و حاوي آميزه‌اي از مطالب فلسفي، ادراكي، هنر، زيبايي‌شناسي و روانشناسي شناخت و رشد كودكان است.
