الهام چيزي مبهم و پيچيده نيست و با مشاهده و واكنش به دنيا و مطالعه بصري، مستمر و پويا، كه با نوعي شيفتگي به محيط است، پديد مي‌آيد. زندگي در هر لحظه شكل مي‌گيرد؛ به همين دليل پوياست و در هر لحظه مي‌تواند يادآور الهامي خاص باشد. الهام نه تنها مي‌تواند در طبيعتي بكر، در حركت يك پروانه يا رويش گلي جاري باشد بلكه مي‌تواند در سطح شهري شلوغ، از نوع معماري و مواد و بافت موجود در آن تا تصويري شكسته و ريخته شده بر روي يك ديوار نيز به وجود آيد. مهم، مشاهده و تعميم موضوع به گونه‌اي است كه به بيان پيام مورد نظر كمك كند. الهام زماني پديد مي‌آيد كه طراح با شيفتگي كامل به موضوع و كارش مي‌انديشد و اين فقط با مشاهده دقيق و مستمر، گوش سپردن و حس كردن تمامي حركت‌هاي محيط ايجاد مي‌شود تا با زيركي و خلاقيت بصري، توجه مخاطب را به موضوع مورد نظر جلب كند. فقط در اين صورت است كه طراح هدايت حواس و تفكر مخاطب را در دست مي‌گيرد. ايده، نيرويي خلاق است كه به طراح در هدايت فرآيند طراحي و تفكر در مورد نتيجه دلخواه كمك مي‌كند. اين فرآيند از تخيل تا اجرا ادامه مي‌يابد؛ آميزشي كه از يادگيري، دانش، قواعد و محدوديت‌هاي كاري آغاز مي‌شود و همراه با بينش دروني و دريافت ناگهاني، رشد مي‌كند. اين كتاب به همين اصول اختصاص دارد و كاربرد و اهميت ارتباط بصري را بازگو مي‌كند و در پي توصيف خلاقيت و الهام و روند شكل‌گيري فرآيند آن تا درك مستقيم ساختار، سلسه مراتب مطالب و تايپوگرافي در صفحه‌آرايي است.